importunity, instance, solicitation, entroaty;
grief, sorrow, trouble;
—ք, dowry, marriage-portion, dower;
— արկանել, to solicit earnestly, to importune, to entreat, cf. Թախանձեմ.
գրի եւ ԹԱԽԱՆԾ, ԹԱՂԱՆՁ. Ժտութիւն. նեղելն զոք աղաչանօք մինչ ի ձանձրոյթ.
Շնորհէր նմա ի թախանձսն յանուանէ զասորիս եւ զփիւնիկէ, զսամարիա եւ զհրէաստան. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Թախանձս ի մէջ բերել. (Ոսկ. կող. ՟Ժ՟Բ։)
Ի մի թախանձ նմին մաղթանաց աստանօր եդից։ Հայրենի գթոյդ թախանձ արկանեմ. (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Է։)
Թախանձ. (խիստ աղաչանք, որ ձանձրանայ լսօղն. Լծ. նար.։)
Թախանձ եղեալ ի խնդրողական բանից. իմա՛ թախանձիւք ձանձրացեալ. (Վանակ. յոբ.։)
ԹԱԽԱՆՁ. գ. որպէս Թախծանք, թաղծութիւն. տխրութիւն. նեղութիւն. դժկամակութիւն. դժուարութիւն. տաղտկութիւն. յն. անհամութիւն. անախորժ իրք. ἁηδές injucundum, taedium
Որ զձեռանէ հօրն կախիցի թախծեալ. եւ նա յուսով փարատիցէ զթախանձն, թէ մի՛ լար ո՛րդեակ. (Արշ.։)
Տրտմեալ եւ խռովեալ մեծաւ թախանձիւ դաղձոյց անդրէն. (Եփր. թագ.։)
Երիցս անգամ առնի թաղանձ սգոյ ի տան իմում։ Ի բաց ընկենոյր զթաղանձ սրտին. (ՃՃ.։)
Գովեստ առ ի մարդկանէ եւ յաստուածոցն է արդեօք բարի. եւ թախանձ եւ դժուարագովութիւնք՝ ներհականք սոցա։ Ոչ անիրաւելն զոք, եւ ոչ ի ձեռն ուրուք անիրաւելն թախանձ է իսկ արդեօք, սակայն բարի կամ ազնիւ։ Տեսանելն զքաղաք թախանձ ոչ ունիցի, միոյ տան ձեւ ունելով սորա. (Պղատ. օրին. ՟Բ. եւ ՟Զ։)